Oudjaarsdag is voor mij altijd de ultieme dag van het jaar in een soort ‘leegte’, een niemandsland waarin ik terugkijk op het afgelopen jaar en verwachtingsvol vooruitblik naar het nieuwe jaar. De kerstdagen net achter de rug (alhoewel het echte kerstgevoel dit jaar een stuk minder was dan andere jaren, zal dat toch komen door die narcissen die ik hier en daar al zie bloeien?) op naar 2012. Een jaar waar zo veel overgeschreven is; het jaar van de transformatie van de aarde, overgang naar een nieuw bewustzijn en wat al niet meer… volgend jaar om deze tijd weten we het (misschien).
Het is een bijzondere tijd tussen Kerst en Driekoningen (6 jan.), de 12 heilige nachten. Voor mij een mooie periode om wat meer naar binnen te keren:
Dankbaarheid
Elk jaar kijk ik tijdens de 12 heilige nachten maand voor maand terug naar wat er het afgelopen jaar gebeurd is, niet alleen in mijn leven maar ook in de wereld. Ik sta in dankbaarheid stil bij nieuwe ontwikkelingen, mooie ontmoetingen, afgeronde projecten e.d. Maar ook kijk ik naar de op het eerste gezicht minder leuke momenten en onderzoek ik nieuwsgierig wat deze momenten mij geboden op opgeleverd hebben. Als ik zelf midden in deze momenten zit heb ik daar minder oog voor, later als ik meer afstand kan nemen wordt ‘het geschenk’ van zo’n gebeurtenis me vaak duidelijk. Deze periode kijk ik naar de geschenken van het afgelopen jaar, onderzoek ik mijn persoonlijke groei vaak juist ook dankzij de lastigere momenten.
Intentie
Vooral op oudjaarsdag krijgen mijn intenties voor het nieuwe jaar binnen deze periode extra aandacht. Vanuit dankbaarheid kijk ik naar mijn wensen en verlangens voor het komende jaar, voor mezelf, voor de mensen in mijn omgeving, voor de wereld. Zo zet ik mijn intenties uit en deel ik ze als het ware met de kosmos. Dat hoeven helemaal geen grootse dingen te zijn, sterker nog het zijn bijvoorbeeld stappen die ik wil zetten maar nog niet van weet hoe precies, wanneer en op welke manier. Ik schrijf deze voor mezelf duidelijk op, weet dat ze op die manier ‘gehoord’ zijn en laat het vervolgens los…
Vertrouwen
Nadat ik mijn intenties heb bepaald en ‘gedeeld’ komt een volgende uitdagende stap: ik houd de verbinding met mijn intenties maar laat ze ook in vertrouwen los zonder tot in detail te hoeven weten hoe ze uiteindelijk ten uitvoer (kunnen) worden gebracht. Door te vertrouwen en mijn wil van “zo moet het gaan” te laten vieren, komt er ruimte… een leegte waarin creativiteit kan ontstaan. Vanuit deze leegte kan iets nieuws geschapen worden, iets nieuws dat bijdraagt aan mijn intenties. Er komen de juiste mensen op mijn pad, ik lees een passend stukje in een tijdschrift waardoor ik een stap verder kom etc. De synchroniciteit komt in beeld, ik kom in de flow en… mijn wens wordt vervuld, mijn intentie wordt werkelijkheid. Op een manier die ik van tevoren niet had kunnen bedenken… ik ben dankbaar voor de samenwerking!
Ik wens je een ZIJNvol 2012! Een jaar waarin je in het “nu” kan zijn met alle mooie en wellicht minder mooie momenten vanuit dankbaarheid, vertrouwen en intentie. En kijk dan achteraf eens terug wat al deze momenten je hebben opgeleverd… ik heb me al meerdere keren blij verbaasd!