De wandel van je (eigen!) levensweg

Hoe loopt jouw pad en loop je op je eigen weg?

“Pas als je de moed toont je weg te gaan, toont de weg zich aan jou” – Paulo Coelho

Iedereen is terug van vakantie, hopelijk heerlijk uitgerust en opgeladen en vaak ook vol nieuwe plannen of voornemens. De uitdaging is om dit vast te houden, oude patronen die niet meer prettig voelen te doorbreken en jezelf te (blijven) inspireren het op een nieuwe, passende manier te gaan doen. Lang niet altijd makkelijk, de verplichtingen blijven… voordat je het weet zit je opnieuw in het oude stramien en ritme. En dat was nou juist wat je wilde voorkomen… wat tips die behulpzaam kunnen zijn.

Blijf in contact met jezelf
In de praktijk kom ik veel mensen (ook veel kinderen) tegen die het moeilijk vinden in alle veelheid wat er om hen heen gebeurt en op hen afkomt bij zichzelf te blijven. Het scala aan prikkels is vaak zo groot dat er elke keer opnieuw  de uitnodiging is bij jezelf te blijven. Allereerst kun je jezelf de vraag stellen: is alles nodig? Natuurlijk zijn er dingen die ‘moeten’ maar kijk eens kritisch en stel jezelf de vraag: wat voedt mij en wat niet? Vooral ook op de vrije momenten en alle activiteiten die er te doen zijn, sociale contacten, social media. Waar wordt je echt blij van? Ruim tijd in de agenda om jezelf te voeden of op het moment zelf spontaan te kunnen kijken waar je zin in hebt. Die oplaadmomenten heeft iedereen nodig. Is het lastig te ontdekken wat jij nou echt belangrijk of voedend vindt, wellicht is wandelen in de stilte in je eentje iets dat je kan helpen. Elke stap die je zet in stilte, is een stap in contact met je ziel.

Loop alleen je eigen pad!
Ken je dat. dat je verantwoordelijk voelt voor alles en iedereen? Dat eerst iedereen het om je heen goed moet hebben en dan jij pas aan de beurt bent (als er dan nog tijd over is). Voor veel mensen is dit een grote valkuil… en energievreter! Hoe goed de intentie daarvan ook kan zijn, je kunt niet het pad van een ander lopen. Ieder heeft zijn eigen ontwikkelingsweg te gaan en kan daarvan ook leren. Dus door het voor een ander te willen doen, ontneem je de ander ook een groeikans! Heb je het al eens van die kant bekeken? En door teveel bij de ander te zijn met onze aandacht, kan onze energie bij onszelf teveel weggaan. Voordat je het weet ben je voor elkaar aan het zorgen in plaats van in eerste instantie voor jezelf… en helaas zo werkt het niet. Ieder zijn eigen verantwoordelijkheid en eigen stappen te maken. Meeleven ok, meelijden no way!

Beloon de moed voor elke stap die je zet
Elke reis begint bij de eerste stap… maar dan moet die eerste stap wel gezet worden! Als je in vertrouwen een stap zet dient zich de volgende stap waarschijnlijk als vanzelf aan. Dat vraagt om loslaten en overgave en is een proces van doen. Vaak willen we gelijk heel veel en dan ook direct. Het gevolg kan zijn dat je in je hoofd eerst alles uitdenkt en niet tot echte stappen komt. De berg wordt te hoog, je vraagt direct teveel van jezelf en dan kan verlamming het gevolg zijn. Wat kan helpen is gewoon eens experimenteren met kleine dingen die niet direct heel belangrijk zijn… als een spelend kind vol verwondering. En ervaar eens wat een plezier en vrijheid dat kan geven. En vertrouwen voor een volgende stap.  Kijk eens terug na een dag (ook met kinderen zeer ondersteunend) naar 3 momenten waar je trots of dankbaar voor bent in nieuwe stappen zetten. Zo stimuleer je elkaar!

Belangrijk in het doorbreken van oude patronen is mildheid naar jezelf, het is een oefen- en leerproces en hoeft niet perfect.
Van de week in Zwolle liep ik langs een gevel met daarop de onderstaande toepasselijke spreuk:

“Sommige grenzen lijken niet te verleggen, maar vrijheid overtreft alles”.

Succes!

Scroll naar boven